You had me at hello
Of: hoe je met vier mislukte huwelijken nieuwe klanten scoort
“Hello?”
Jerry loopt een woonkamer vol gescheiden, verzuurde vrouwen binnen.
“I’m looking for my wife.”
De vrouwen vallen stil. Dorothy staat op en kijkt haar man verbaasd aan.
Jerry richt zich tot haar en zegt: “I’m not letting you get rid of me, how about that.”
Hij vertelt haar dat hij eerder die avond een groot zakelijk succes vierde. Maar de avond was niet compleet. Verre van, zelfs. Want zij was er niet bij. Hij had het met haar willen delen. Hij had haar stem willen horen, hij had er samen met haar om willen lachen. Hij miste zijn vrouw. “I love you. You complete me.”
Dorothy’s ogen vullen zich met tranen. “Shut up,” zegt ze. “Just shut up. You had me at ‘hello’.”
“You had me at hello.”
Een legendarische quote uit de film Jerry Maguire. Tom Cruise, Renée Zellweger en een eind-goed-al-goed-zwijmelscène.
(Dit is de hele scène. Als je alleen het moment suprême wil zien: spring naar 4:10.)
Films hebben meestal weinig van doen met de realiteit. Toch kan ik me een paar You had me at hello’tjes herinneren uit mijn eigen leven.
Zo zocht ik ooit een personal trainer. Via via kreeg ik de naam door van Jerrod. Atletisch gebouwd, met een wasbord waarmee je het eelt van je voeten kon raspen. Zelfs zijn stembanden klonken gespierd. Hij begon een soort verkoopverhaal over zijn sportdiploma’s. “Ben je klaar?” onderbrak ik hem. Ik kon niet wachten om door hem afgebeuld te worden.
Of toen ik tijdens een seminarpauze een gesprek had met een vrouw over haar vier mislukte huwelijken. We piesten bijna in onze panty’s van het lachen. Toen deze Rianne me vertelde dat ze geleide meditaties gaf, had ik me al aangemeld voordat ik precies wist wat dat inhield.
They had me at hello.
Als iets goed voelt, dan weet je dat binnen een paar seconden. Online werkt dat precies zo. Ik kijk naar iemands profiel, foto’s en teksten en weet direct of ik een vriendschapsverzoek accepteer of niet.
Een profielfoto met een ontbloot, volgetatoeëerd anabolenlijf? Nee, dank je. Een tijdlijn vol duckface-selfies? Laat maar. Alleen maar quotes van het kaliber ‘in slechte tijden leer je je vrienden kennen’: bespaar me je ellende. Een paar keer scrollen en ik heb mijn oordeel klaar. Sorry, maar zo werkt het. You f*cked up at hello.
Een ja of een nee bij ‘hello’: het is allemaal goed
Je hoeft niet bij iedereen in de smaak te vallen en zij niet bij jou. Ook als ondernemer moet je dat accepteren en omarmen – niet iedereen is jouw klant. Als mijn content, mijn kennis, mijn inzichten en de manier waarop ik ze deel je niet aanspreekt, zullen we waarschijnlijk nooit samenwerken. Ontvolg me op twitter, schrijf je uit voor mijn nieuwsbrief: prima.
Dat is zo fijn aan contentmarketing: mensen kunnen rustig kennis met je maken via je blogs, je vlogs en je socialmedia-posts. Je hoeft ze nergens van te overtuigen, je hoeft ze niks te verkopen: je hoeft alleen maar te ZIJN.
Contentmarketing maakt sales een stuk makkelijker. Mensen kennen je al via Instagram en Facebook. Ze lezen al maanden je blogs. Ze weten wat je expertise is, hoe jij in het leven staat en welke resultaten je brengt. Als ze er klaar voor zijn, haken ze aan. Dat kan even duren – ik heb klanten die pas na twee jaar iets bij me kochten. Sommigen zullen nooit iets bij me kopen, anderen boeken al een sessie bij hun eerste bezoek aan mijn website. I had them at hello.
Begrijp je nu waarom het zo belangrijk is dat je zélf je content maakt, al ben je geen fotomodel, schrijver of fotograaf? Mensen zoeken verbinding en herkenning, geen perfecte plaatjes. Ze zoeken een oplossing voor een probleem, iemand die ze helpt bij de volgende stap. Laat ze iets van jou zien, en van wat jij voor ze kan betekenen. Ga die verbinding aan. Show them the money!
Die quote komt ook uit Jerry Maguire. Heerlijke film.